Σκύλος – Γάτα

Είναι μια από τις σοβαρότερες και σχετικά συχνές νόσους που μπορεί να εμφανιστεί στο σκύλο. Οφείλεται στο πρωτόζωο Leishmania spp το οποίο προκαλεί νόσο που προσβάλλει ζωτικά όργανα και συστήματα του ζώου.

Το παράσιτο μεταδίδεται με το τσίμπημα σκνίπας του είδους Phlebotomus spp που προηγούμενα έχει τσιμπήσει μολυσμένο ζώο. Η έγκαιρη διάγνωση είναι πολύ βασική διότι η νόσος μπορεί να αποβεί θανατηφόρα εάν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα.

Παρακάτω θα βρείτε απαντήσεις στα συχνότερα ερωτήματά σας:

1) Τι προξενεί η λεϊσμανίωση στο ζώο μου;
Όταν ο σκύλος σας τσιμπηθεί από μια μολυσμένη σκνίπα τα πρωτόζωα εισέρχονται στο αίμα όπου μπορεί να παραμείνουν για μήνες. Καθώς οι μηχανισμοί άμυνας του ζώου σας προσπαθούν να αντιμετωπίσουν το παράσιτο, αυτό μεταφέρεται μέσω της κυκλοφορίας σε πολλά ζωτικά όργανα. Η περίοδος επώασης, δηλαδή ο χρόνος που μεσολαβεί από τη μόλυνση μέχρι την εμφάνιση των πρώτων κλινικών συμπτωμάτων ποικίλλει από 6 μήνες έως 2 χρόνια.

2) Προσβάλλεται ο άνθρωπος από τη νόσο;
Η λεϊσμανίωση προσβάλλει τους σκύλους και πολύ σπανιότερα τους ανθρώπους. Στον άνθρωπο η νόσος μεταδίδεται ΜΟΝΟ μέσω της σκνίπας και ΔΕΝ μεταδίδεται με άμεση επαφή με τον σκύλο φορέα.

3) Ποιά είναι τα συχνότερα συμπτώματα;
Κατάπτωση, Ανορεξία, Απώλεια βάρους ακόμη και με κανονική όρεξη, Δερματολογικά προβλήματα, Αναιμία, Ρινορραγία, Πολυουρία-Πολυδιψία κ.λ.π. Αν εντοπίσετε κάποιο από αυτά τα συμπτώματα θα πρέπει άμεσα το ζώο να εξεταστεί.

4) Πώς γίνεται η διάγνωση;
Λόγω του ότι τα συμπτώματα ποικίλλουν και είναι κοινά η λεϊσμανίωση είναι δύσκολο να διαγνωσθεί μόνο με βάση αυτά. Η διάγνωση γίνεται με εξέταση αίματος άμεσα και με ακρίβεια με διαγνωστικά ΚΙΤ μέσα σε 10 λεπτά. Η ιδανικότερη περίοδος για εξέταση αίματος σε ένα σκύλο που δεν παρουσιάζει ύποπτα συμπώματα είναι οι μήνες από Νοέμβριο έως Ιανουάριο.

5) Εμβόλιο
Από τον Ιανουάριο του 2012 υπάρχει πλέον εμβόλιο κατά της επικίνδυνης αυτής νόσου (βλέπε Εμβόλια)

Το παράσιτο της τοξοπλάσμωσης έχει κυρίως συνδεθεί με την περίοδο της εγκυμοσύνης στις γυναίκες και τη γάτα, τις περισσότερες φορές όμως άδικα λόγω άγνοιας και υπερβολικού φόβου.

Συνηθέστατα προσβάλλει τη γάτα ενώ σπανιότερα μπορεί να προσβάλλει και άλλα ζώα αλλά και τον άνθρωπο.Ο άνθρωπος μολύνεται με δύο τρόπους:
Α) Καταπίνοντας σποροφόρες ωοκύστεις από λαχανικά και φρούτα που δεν έχουν πλυθεί σωστά, επαφή με άρρωστα ζώα π.χ. με κόπρανα, άμμο υγιεινής κ.λ.π.
Β) Κατανάλωση κρέατος που δεν έχει ψηθεί καλά.

Αυτός ο τρόπος είναι και ο πιο συνηθισμένος, πράγμα που επιβάλλει στις εγκυμονούσες και σε άτομα με κατασταλμένο ανοσοποιητικό σύστημα, την κατανάλωση καλά ψημένων κρεάτων. Στα περισσότερα ζώα και στον άνθρωπο η λοίμωξη δεν εμφανίζει κλινικά συμπτώματα ή αν εμφανιστούν αφορούν διάφορα συστήματα με συνηθέστερα το αναπνευστικό (πνευμονία) , το πεπτικό (διάρροια) και τέλος το γεννητικό. Ιδιαίτερα η τελευταία προσβολή είναι κρίσιμης σημασίας για τις γυναίκες. Ο προγεννητικός έλεγχος θα πρέπει οπωσδήποτε να περιλαμβάνει τα αντισώματα του τοξοπλάσματος. Μια υποψήφια μητέρα που έχει αντισώματα έναντι του τοξοπλάσματος σημαίνει ότι παλαιότερα νόσησε (πιθανόν χωρίς συμπτώματα) οπότε δεν αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα.

Αν όμως δεν έχει αντισώματα (δεν έχει μολυνθεί παλαιότερα) και μολυνθεί τους πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης στην καλύτερη περίπτωση θα ακολουθήσει αποβολή και στη χειρότερη γέννηση παιδιού με νευρολογικά προβλήματα.

Έτσι λοιπόν αυτές οι εγκυμονούσες θα πρέπει:
Α) να ψήνουν πολύ καλά τα κρέατα που καταναλώνουν.
Β) να πλένουν πολύ καλά τα λαχανικά ακόμη και με σαπούνι.
Γ) να αποφεύγουν τον χειρισμό κρέατος με γυμνά χέρια διότι, εφόσον υπάρχουν αμυχές ή τραύματα, μπορεί να αποτελέσουν πύλη εισόδου του παρασίτου.
Δ) δεν πρέπει να υιοθετούν γατάκια πριν ελεγθούν από τον κτηνίατρο.

Σήμερα υπάρχουν ασφαλείς διαγνωστικές μέθοδοι. Θα πρέπει να τονιστεί ότι μια γάτα που από μηνών ή ετών ζει σε ένα διαμέρισμα και τρέφεται πάντοτε με έτοιμες τροφές (ξηρά τροφή) και καλομαγειρεμένες δεν αποτελεί σε καμμία περίπτωση κίνδυνο για τον άνθρωπο.

Η εχινοκοκκίαση είναι η παρασίτωση από το παράσιτο (ταινία) Echinococcus Granulosus.

Η ταινία αυτή διαβιώνει στο έντερο του σκύλου αλλά και άγριων σαρκοφάγων. Τα αυγά που παρασίτου αποβάλλονται στο περιβάλλον με τα κόπρανα του σκύλου. Αν ο άνθρωπος καταναλώσει τα αυγά προσβάλλεται από υδατίδωση, μια πολύ σοβαρή νόσο κατά την οποία σχηματίζονται κύστεις του παρασίτου (υδατίδες κύστεις) στα εσωτερικά όργανα όπως ήπαρ, εγκέφαλος, πνεύμονες προκαλώντας δυσλειτουργίες και ανάλογα κλινικά συμπτώματα. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και σε μηρυκαστικά (πρόβατα, αγελάδες) όταν καταναλώσουν αυγά στους χώρους βοσκής τους. Ο σκύλος προσβάλλεται όταν καταναλώσει τα σπλάχνα αυτών των ζώων ή υποπροϊόντα σφαγής που δεν έχουν υποστεί κανενός είδους έλεγχο.

Έχοντας υπόψιν αυτά καταλαβαίνει κανείς ότι ο σκύλος μας δεν κινδυνεύει όταν:
• Διατρέφεται αποκλειστικά με ξηρά τροφή ή φαγητό παρασκευασμένο στο σπίτι
• Δεν τριγυρνάει μόνος του χωρίς έλεγχο για το τι μπορεί να καταναλώσει (ΜΗΝ ξεχνάτε τις φόλες!!)
• Αποπαρασιτώνεται τακτικά σύμφωνα με το πρόγραμμα που έχει συστήσει κτηνίατρος.

Θα πρέπει να τονιστεί ότι ακόμη και αν δεν έχετε σκύλο, τρόφιμα όπως φρούτα και λαχανικά θα πρέπει να πλένονται πάρα πολύ καλά γιατί η μόλυνσή τους από σκύλους που περιπλανώνται στις αγροτικές καλλιέργιες είναι πολύ πιθανή.